Elf moedige deelnemers deden de verplaatsing naar de Duitse Lausitzring. Ondanks het magere startveld, grotendeels te wijten aan de verschuiving op de kalender wat deze 5de en 6de manche midden de vakantie doet vallen, was op uitzondering van Benny Smets en Michaël Djanashwhili de volledige top 10 in de tussenstand aanwezig.

Tony Kevers toonde zich opnieuw de snelste trainer op het snelle EuroSpeedway, maar was ditmaal amper anderhalve seconde sneller dan de BMW M3 van Harry Van de Water die op zijn beurt merkgenoten Geert Dierckx en Wim De Graef naar de tweede startlijn verwees. Vandenhoute was de snelste van de drie Mini’s maar fietste maar 15/100 sec. sneller over een rondje EuroSpeedway dan aktuele leider Tom Van de Plas.

Tijdens de opwarmingsronde raakte Kevers door koppelingsproblemen moeilijk op gang, maar hij nam op de startgrid terug zijn plaats in wat hem een “stop&go” van 10” opleverde. Maar de ouwe vos liet de moed niet zakken en zorgde voor een denderende finale.
Harry Van de Water trok met zijn BMW M3 de meute op gang met in zijn zog merk-genoten Dierckx, De Graef en de Golf van Kevers. Deze laatste mistte zijn start, maar kwam reeds vroeg in de wedstrijd postvatten aan de leiding tot hij zoals eerder vermeld zijn stop & go kwam uitzitten. Leider Van de Water maakte in de 4de ronde een uitschuiver en verhuisde naar de 3de plaats. Zodoende kwam Geert Dierckx aan de leiding, maar deze kon zijn positie niet lang behouden door een sputterende krachtbron. Zodoende kon Van de Water terug de leiding overnemen. Ondertussen was Kevers met het mes tussen de tanden bezig aan een offensief waarbij hij anderhalve seconde onder zijn kwalificatietijd dook. In de allerlaatste bocht voor de finishvlag kon hij zijn Golf terug aan de leiding brengen en de wedstrijd winnen voor de BMW’s M3 van Van de Water, De Graef en de onfortuinlijke Dierckx. Tom Van de Plas sloot de top 5 af en werd opnieuw de snelste MINI-rijder.

Tijdens de kwalificaties van de tweede wedstrijd bleven de koppelingsproblemen Kevers achtervolgen. Door de afwezigheid van tuner Dehaye moest Kevers roeien met de riemen die hij had. Geert Dierckx had ondertussen zijn nieuwe BMW M3 weer op punt gekregen en draaide de pole voor merkgenoten Van de Water, De Graef en de MINI’s van Van de Plas en Vandenhoute. Kevers klokte pas de 8ste chrono na Struyf en De Doncker maar raakte niet op gang voor de formatieronde en moest vertrekken vanuit de stands.
De Graef reed te snel in de pitlane en moest achteraan starten na de Yaris van Coppens en de Mitsubishi van Van den Broeck.

Dierckx miste compleet zijn start terwijl Struyf als een raket uit de startblokken schoot. Tijdens de eerste ronde kwam het tot een aanrijding tussen de MINI van De Doncker en de Mitsubishi van Van den Broeck die beiden in het opgavepark belandden. Vooraan zette Dierckx zijn fout recht en vocht De Graef zich een weg naar de kopgroep die reeds in de vijfde ronde het gezelschap kreeg van….. jawel, Tony Kevers. Rond halfkoers kregen we met Kevers een nieuwe leider, terwijl Dierckx zich eenzaam op de tweede plaats nestelde en Van de Water en De Graef streden voor de laagste podiumtrede. Voor de vijfde plaats kregen we een leuke strijd voorgeschoteld tussen de Lotus van Struyf en de MINI’s van Van de Plas en Vandenhoute. Van de Plas en Vandenhoute dreven hun MINi’s tot het uiterste tot een zéér strijdvaardige Vandenhoute problemen kreeg met de cardan en de rol moest lossen. Struyf kon in extremis nog de vijfde plaats afsnoepen van Van de Plas.